اختلاف در شیوه های تجارت و تفسیر حقوقی بین تاجران کشورهای مختلف ، نیاز به مجموعه ی مشترک قوانین دارد. برای جلوگیری از هر گونه سوء تفاهم و اختلافی در حمل و نقل بین المللی قوانین مشترکی باید توسط طرفین یک معامله رعایت شوند.
برای تسهیل تجارت بین المللی ، اتاق بازرگانی بین المللی ( ICC ) مجموعه ای از اصطلاحات اینکوترمز را منتشر کرد، که به طور رسمی با اصطلاحات بین المللی بازرگانی شناخته می شود. اینکوترمز که در سطح جهانی به رسمیت شناخته شده است، تعهدات خریداران و فروشندگان را روشن می کند و از سردرگمی در قراردادهای بازرگانی بین المللی جلوگیری می کند. دو طرف درگیر در تجارت داخلی و بین المللی معمولاً از این اصطلاحات برای کمک به درک یکدیگر و تبیین دقیق شرایط تجاری خود استفاده می کنند.
در این مقاله، ما به اینکوترمز ۲۰۲۰ نگاهی عمیق خواهیم داشت. ما به تعریف اینکوترمز و منشا آن و نحوه عملکرد و کاربرد این اصطلاحات و سودی که طرفین معامله بین المللی بازرگانی از آنها می برند می پردازیم.
اینکوترمز ۲۰۲۰ چیست؟
اینکو تِرمز ( به انگلیسی : Incoterms ) یک کلمه مرکب است که از ترکیب سه کلمه انگلیسی « International Commercial Terms » به معنی اصطلاحات بین‌المللی بازرگانی تشکیل شده است و به صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. اینکوترمز برای اولین بار در سال 1936 توسط اتاق بازرگانی بین المللی International Chamber Of Commerce تهیه و تدوین شده‌است و نام آن Incoterms 1936 بود. از آن زمان، اینکوترمز به یک استاندارد قراردادی قابل قبول در سراسر جهان تبدیل شده است. این اصطلاحات برای تفکیک هزینه‌ها و مسئولیت‌ها بین فروشنده و خریدار استفاده می‌شود.
آنها در هر دوره مجددا به روز می شوند تا رویدادهای تازه تجارت بین المللی و تغییرات آن را پوشش دهند. این به روز رسانی ها تاکنون در سال های ۱۹۵۳ ، ۱۹۶۷ ، ۱۹۷۶ ، ۱۹۸۰ ، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ اجرا شده است.
آخرین بار قوانین Incoterms چه زمانی به‌روز شد؟
ICC آخرین بار قوانین Incoterms را در سال 2019 به‌روزرسانی کرد. درحالی‌که Incoterms 2020 جدیدترین نسخه شرایط تجارت است، اینکوترمز 2020 هنوز هم اجرا می‌شود. در نتیجه می‌توان گفت آخرین نسخه در دسترس مربوط به قوانین سال 2020 است.
چه اتفاقی برای اینکوترمز ۲۰۱۵، اینکوترمز ۲۰۱۶، اینکوترمز ۲۰۱۷، اینکوترمز ۲۰۱۸ و اینکوترمز ۲۰۱۹ افتاد؟
نگران نباشید، آنها را از دست ندادید. آخرین ویرایش قوانین اینکوترمز 2020 است. بااین‌حال، Incoterms 2010 برای کسانی که از آنها استفاده می‌کنند به قوت خود باقی است.
مهم‌ترین موارد در قانون اینکوترمز ۲۰۲۰
اصول مهم قوانین تجارت را اینکوترمز مشخص می‌کند. نقش‌ها و مسئولیت‌های اساسی فروشنده و خریدار، تحویل، ریسک و رابطه بین قوانین اینکوترمز و قراردادهای پیرامون یک قرارداد معمولی فروش برای صادرات/واردات و همچنین برای فروش داخلی در صورت لزوم توسط قانون اینکوترمز ۲۰۲۰ انجام می‌شود. ریسک، هزینه و مسئولیت، سه موضوع مهمی است که قانون اینکوترمز ۲۰۲۰ آنها را روشن می‌سازد.
- ریسک در قانون اینکوترمز ۲۰۲۰: زمانی که محموله قرار است از فروشنده به خریدار برسد را اینکوترمز مشخص می‌سازد.
- هزینه‌های موجود در قانون اینکوترمز ۲۰۲۰: اینکوترمز تعیین می‌نماید چه کسی وظیفه پرداخت کدام هزینه‌ها را نیز بر عهده دارد.
- مسئولیت‌ها در قانون اینکوترمز ۲۰۲۰: اینکه چه مسئولیتی بر عهده کدام طرف معامله است را اینکوترمز مشخص می‌نماید.
قواعد اینکوترمز ۲۰۲۰ چه مواردی را روشن می کند؟
ریسک
اینکوترمز مشخص می کند که چه زمانی محموله از فروشنده به خریدار منتقل شود.
هزینه ها
در اینجا، اینکوترمز مشخص می کند چه کسی مسئولیت پرداخت کدام هزینه ها را برعهده دارد. برای مثال چه کسی هزینه بیمه را بر عهده می گیرد.
مسئولیت ها
اینکوترمز ۲۰۲۰ همچنین مشخص می کند که چه مسئولیت هایی بر عهده کدام یک از طرفین معامله است. به عبارتی تعیین می کند که مسئولیت هایی همچون اقدام برای بیمه و اخذ پروانه صادرات و واردات و حمل و نقل و لجستیک بر عهده کدام یک از طرفین معامله است.
اینکوترمز ۲۰۲۰ به مسائل مرتبط با حمل کالا از فروشنده به خریدار پاسخ میدهد. مسائلی شامل حمل کالا ها ، ترخیص کالا ، واردات و صادرات کالا ها، اینکه چه کسی مسئول پرداخت میباشد و اینکه ریسک جابجایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی میباشد. اصطلاحات مختلف اینکوترمز معمولاً با ذکر مکان‌های جغرافیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد نه عناوین مرتبط با جابجایی . در ادامه برای اشنایی بیشتر با قوانین و اصول حمل و نقل ، بخش ” حمل و نقل و لجستیک ” سایت IXPORT را مطالعه نمایید .
اینکوترمز به چهار گروه D-C-F-E با اصطلاحات وابسته به هر گروه تقسیم شده‌است که شامل 11 اصطلاح اصلی و تعدادی اصطلاح ثانویه است که به خریداران و فروشندگان کمک می کند تا مفاد یک قرارداد را به شکلی واضح تر مطرح کنند. بنابراین، خطر تفسیر نادرست مفاد قرارداد به حداقل می رسد.
البته باید توجه داشته باشید که محدودیت هایی نیز برای اینکوترمز وجود دارد. اینکوترمز تنها بخشی از کل قرارداد تجارت بین المللی است. این اصطلاحات چیزی در مورد مبلغ پرداخت شده یا روش پرداختی که در معامله استفاده می شود، نمی گویند. علاوه بر این، اینکوترمز با انتقال مالکیت کالا ها ، نقض قرارداد یا مسئولیت محصول سروکار ندارد. همه این موارد باید در قرارداد فروش در نظر گرفته شود. همچنین، اینکوترمز نمی تواند قوانین رسمی و اجباری را نادیده بگیرد.
به عنوان مثال، آنها درمورد حقوق و تعهدات پیمانکاری که ربطی به تحویل محموله ندارند، اعمال نمی شوند. آنها راه حل هایی را برای نقض قرارداد هم تعریف نمی کنند. اینکوترمز حقوق مالکیت ، شرایط احتمالی نقض قرارداد را در بر نمی گیرند. همچنین آنها جایگزین قرارداد رسمی بین دو طرف معامله نمی شوند. تمام اصطلاحات اینکوترمز به جز گروه C مسئولیت تنظیم بیمه را به عهده نمی گیرند. بنابراین مسئولیت بیمه بار، باید جداگانه توسط دو طرف تعیین شوند. در ادامه ، برای اطلاعات بیشتر در خصوص حقوق مالکیت ، به بخش ” مالکیت معنوی محصولات و خدمات صادراتی ” سایت ixport مراجعه کنید .
آخرین تغییرات اینکوترمز ۲۰۲۰
جدیدترین ویرایش اصطلاحات اینکوترمز ، در تاریخ ۱ ژانویه سال ۲۰۲۰ به مرحله اجرا گذاشته می شود و از ۱۱ اصطلاح تشکیل شده است.
اگرچه هنوز می توانید از نسخه های قبلی اینکوترمز مانند اینکوترمز ۲۰۱۰ استفاده کنید، اما این مورد پیشنهاد نمی شود ؛ اگر از قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ استفاده نمی کنید، باید به طور واضح ذکر کنید که از کدام نسخه استفاده می کنید و اطمینان حاصل کنید که مستندات شما در طول معامله صحیح است.
تفاوت اصلی بین اینکوترمز ۲۰۲۰ و اینکوترمز ۲۰۱۰
۱. اصطلاح تحویل در ترمینال ( DAT ) به تحویل در محل تخلیه شده ( DPU ) تغییر کرده است. این تغییر نام حاکی از این واقعیت است که تحویل می تواند در هر مکانی اتفاق بیفتد، و دیگر ضرورتی برای تحویل بار فقط در یک ” ترمینال ” حمل و نقل نیست و کالا در مقصد مورد نظر می تواند تخلیه شود.
۲. بیمه حمل و نقل : برای قانون CIP ( حمل و بیمه پرداخت می شود )، سطح پوشش مورد نیاز ( مگر در مواردی که در توافقنامه مورد دیگری تعیین شده باشد ) کلاس ( A ) در نظر گرفته شده است، که سطح پوشش بالاتری از سطح پوشش بیمه کلاس © در اینکوترمز 2010 است. برای قانون CIF ، تغییری صورت نگرفته است و در سطح پوشش بیمه کلاس ( C ) باقی مانده است.
۳. اینکوترمز 2020 تلاش می کند تا بر اساس FCA در رابطه با صدور بارنامه با درج عبارت On Board به فروشنده کمک کند. طرفین معامله می توانند موافقت کنند که در صورت نیاز خریدار قبض بارگیری را برای فروشنده صادر کند.
۴. قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ اکنون وضعیتی را پوشش می دهد که خریدار یا فروشنده ، کالا را بدون استفاده از خدمات شخص ثالث با استفاده از وسایل نقلیه خود حمل کند.
تخصیص هزینه ها برای خریدار / فروشنده مطابق با Incoterms 2010
تخصیص خطرات برای خریدار / فروشنده مطابق Incoterms 2010
قوانین مربوط به حمل و نقل دریایی و هوایی درون شهری
قوانین مربوط به هر نوع حمل و نقل
نحوه استفاده از قاعده اینکوترمز ۲۰۲۰
اگر طرفین بخواهند از قاعده اینکوترمز ۲۰۲۰ استفاده کنند ، بهترین روش برای روشن ساختن قراردادهای فروش و اسناد صادراتی آنها به شرح زیر است:
قانون انتخابی اینکوترمز + نام بندر ، یا محل + اینکوترمز ۲۰۲۰
CIF ، شانگهای ، اینکوترمز 2020
DAP ، آدرس ، اینکوترمز 2020
تعریف اصطلاحات اینکوترمز ۲۰۲۰
از آنجا که هر یک از اینکوترمز های مختلف وظایف فروشنده و خریدار را در معامله در نقاط مختلف طی مسیر حمل و نقل مشخص می کنند، برخی از اینکوترمز ها برای برخی از حالت های حمل و نقل کاربرد بیشتری دارند.
هر یک از ۱۱ اصطلاح اینکوترمز ۲۰۲۰ بر اساس شیوه حمل و نقل در ادامه مقاله توضیح خواهیم داد.
قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ برای همه شیوه های حمل و نقل
Ex Works : EXW
تعریف : تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدا ( محل کار ). در این روش فروشنده ، کالا را در محل تولید یا انبار کالا به خریدار تحویل میدهد و کلیه هزینه ها ، اعم از بارگیری ، حمل و نقل ، بیمه ، گمرک و ریسک خرابی کالا بر عهده خریدار است.
فروشنده در این روش تعهدات خود را تا زمان تحویل بار در مبدا انجام می دهد.
خریدار تمام ریسک و هزینه را از زمان دریافت محصولات در مبدا از فروشنده تا زمان تحویل محصولات به مقصد آن، بر عهده دارد می کند. فروشنده هیچ تعهدی برای بارگیری کالا یا ترخیص آنها برای صادرات کالا ندارد.
مسئولیت ها و ریسک ها
طبق قوانین اینکوترمز 2020 EXW به این معنی است که فروشنده وقتی کالا در دسترس خریدار قرار می دهد، معمولاً در محل فروشنده ، تعهدات خود را انجام داده است. فروشنده باید کالا ها را بطور مناسب یا مطابق آنچه در توافق بین هر دو طرف تعیین شده است بسته بندی کند. خریدار وظیفه بارگیری کالاهای موجود و حمل و نقل آنها و سایر موارد لازم برای رسیدن کالا به مقصد نهایی را بر عهده دارد.
ریسک و مسئولیت کالاها هنگام تحویل کالا در محل تعیین شده از فروشنده به خریدار منتقل می شود. این بدان معناست که اگر در حین بارگیری کالا توسط خریدار ، خسارت وارد شود حتی اگر فروشنده در بارگیری کمک کند، خریدار در معرض خطر است.
شیوه حمل و نقل
مطابق با اینکوترمز 2020 ، EXW برای هر شیوه حمل و نقلی قابل استفاده است.
محل دقیق تحویل
طرفین معامله باید در قرارداد محل دقیق تحویل بار را تعیین کنند، اگر این محل به صورت دقیق و با توافق طرفین مشخص نشود ممکن است فروشنده بار را در محلی تحویل دهد که ریسک بالاتری برای خریدار داشته باشد.
ریسک بارگیری توسط فروشنده
از زمانی که بار تحویل خریدار داده می شود، مسئولیت و ریسک بارگیری و تمام مراحلی که در ادامه طی می شود بر عهده خریدار خواهد بود و از فروشنده سلب مسئولیت می شود.
با وجودی که مطابق EXW ، کالا در محل انبار و یا تولید تحویل خریدار داده می شود، و همچنین فروشنده به جهت امکاناتی که در اختیار دارد بارگیری کالا را انجام می دهد، مسئولیت هر گونه آسیب وارده به کالا و یا از بین رفتن آن بر عهده خود خریدار خواهد بود.
به همین جهت توصیه می شود که دو طرف معامله توافقی برای بر عهده گرفتن ریسک از بین رفتن کالا صورت بگیرد. در صورتی که تمایلی به بر عهده گرفتن ریسک بارگیری کالا در محل فروشنده نداشته باشید می توانید از قاعده FCA استفاده کنید. مطابق قاعده FCA کالا در محل فروشنده تحویل خریدار داده می شود در حالی که ریسک بارگیری آن نیز بر عهده فروشنده است.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق EXW ، کالا در محل انبار فروشنده تحویل خریدار داده می شود و از آن پس فروشنده هیچ مسئولیتی در ادامه مسیر نخواهد داشت. بر این اساس طبیعتا فروشنده مسئولیتی در زمینه انجام مراحل صادرات کالا و ترانزیت آن نیز داشت و انجام این مراحل بر عهده خریدار است. بنابراین توصیه می شود از این اینکوترمز برای صادرات بین المللی کالا استفاده نکنید و بیشتر برای معاملات محلی و داخلی از آن بهره ببرید. و برای صادرات کالا ی بین المللی از قاعده FCA استفاده کنید که در آن هزینه و مسئولیت صادرات کالا بر عهده فروشنده است.
گروه F – تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدا:
این گروه شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده ، کالا را در محلی که خریدار تعیین کرده تحویل وی میدهد. مهم ترین روش‌های موجود در این گروه عبارت‌اند از:
FCA : مخفف اصطلاح Free Carrier
طبق قوانین اینکوترمز 2020 FCA به معنی تحویل کالا به حمل‌کننده در مبدا ( تحویل کالا داخل کامیون ، ریل و هواپیما ). با توجه به اینکه محل تحویل کشور فروشنده میباشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک محل بارگیری میباشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه با خریدار است (نه الزاماً).
مسئولیت و ریسک ها
فروشنده وظیفه تحویل کالا در محل انبار خود یا در یک مکان مشخص را دارد. بر حسب محلی که برای تحویل کالا در نظر گرفته می شود مسئولیت بارگیری مشخص می شود، برای مثال اگر تحویل در انبار فروشنده صورت بگیرد، مسئولیت بارگیری بر عهده فروشنده است و در صورتی که تحویل در محلی به غیر از انبار فروشنده باشد، فروشنده مسئولیتی در قبال بارگیری نخواهد داشت. همچنین مسئولیت تحویل به بندر و الزامات امنیتی آن را بر عهده دارد. البته که خطر و ریسک بارگیری کالا بر عهده خریدار است.
همانطور که کمی قبل توضیح دادیم در نسخه اینکوترمز 2020 قاعده FCA طرفین معامله می توانند موافقت کنند که در صورت نیاز خریدار قبض بارگیری را برای فروشنده صادر کند.
از طرف دیگر، فروشنده و خریدار ممکن است توافق کنند که فروشنده کالا ها را به انباری غیر از انبار فروشنده مانند انبار حمل و نقل کالا یا پایانه حمل و نقل منتقل کند. انتقال خطر یا مسئولیت انتقال کالا ها از فروشنده به خریدار هنگام تحویل کالا در محل نامگذاری شده می باشد. در این حالت، خریدار وظیفه بارگیری کالا را بر عهده دارد.
در هر دو مورد، فروشنده باید کالاها را بطور مناسب یا مطابق آنچه در توافق بین دو طرف مشخص شده است، بسته بندی کند. علاوه بر این، فروشنده مسئولیت ترخیص صادرات کالا را نیز بر عهده دارد.
شیوه حمل و نقل
FCA می تواند برای هر نوع شیوه حمل و نقل از طریق هوایی ، پیک ، کامیون ، راه آهن ، کشتی یا به کمک چند حالت استفاده شود.
محل تحویل
محل تحویل کالا از فروشنده به خریدار در یک قرارداد فروش مطابق با قاعده FCA می تواند در هر محلی اعم از انبار فروشنده و یا جایی غیر از آن باشد. توصیه می کنیم طرفین معامله در قرارداد خود محل دقیق تحویل را ذکر کنند تا مسئولیت های طرفین مشخص باشد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق اینکوترمز 2020 قاعده FCA ، فروشنده مسئولیت انجام مراحل صادرات کالا را بر عهده دارد، اما در عین حال مسئولیتی در زمینه پرداخت هزینه های صادرات و واردات کالا در کشور مقصد ندارد.
FAS : مخفف اصطلاح Free Alongside Ship
تحویل کالا در کنار کشتی در مبدا . محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه و بازرسی با خریدار است.
ریسک و مسئولیت ها
مطابق قوانین FAS ، اینکوترمز 2020 بدان معنی است که فروشنده وقتی کالا را در کنار کشتی ( مثلاً اسکله ) در بندر تعیین شده به خریدار تحویل میدهد تعهد خود را انجام داده است.
خریدار وظیفه بارگیری کالا های موجود و حمل و نقل آنها و سایر موارد لازم برای رسیدن کالا به مقصد نهایی را بر عهده دارد.
شیوه حمل و نقل
این قاعده تنها مختص حمل دریایی و آبراه های داخل کشور، زمانی که طرفین قصد تحویل کالا را در کنار کشتی داشته باشند به کار می رود.
محل تحویل
طرفین باید محل دقیق تحویل کالا را در بندر تعیین شده را مشخص کنند به این جهت که تا آن لحظه هزینه های حمل با فروشنده خواهد بود. بنابراین ممکن است در صورت عدم تعیین دقیق محل تحویل فروشنده در جایی که راحت تر است محموله را تحویل دهد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
در این قاعده ترخیص کالا و مراحل صادرات کالا بر عهده فروشنده است، با این وجود فروشنده مسئولیتی در قبال واردات و ترخیص کالا در کشور مقصد و هزینه های آن نخواهد داشت.
FOB : مخفف اصطلاح Free On Board
طبق قوانین اینکوترمز 2020 FOB به معنای تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدا است. فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده‌است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بیمه و بازرسی با خریدار است.
ریسک و مسئولیت ها
فروشنده هنگامی که در عرشه کشتی در بندر تعیین شده محموله را تحویل می دهد، به ریسک خود خاتمه می دهد. خریدار کلیه خطرات و هزینه کالاها را از این لحظه به بعد بر عهده می گیرد.
شیوه حمل و نقل
این قاعده تنها مختص حمل دریایی و آبراه های داخل کشور، زمانی که طرفین قصد تحویل کالا را در عرشه کشتی داشته باشند به کار می رود.
محل تحویل
مطابق این قاعده تحویل کالا در عرشه کشتی در بندر تعیین شده توسط طرفین معامله صورت می گیرد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق قاعده FOB فروشنده مسئولیت انجام مراحل صادرات کالا و ترخیص آن را بر عهده دارد اما در عین حال در برابر واردات کالا در کشور مقصد هیچ گونه مسئولیتی ندارد.
گروه C – تحویل کالا در مبدا به خریدار با پرداخت کرایه حمل :
این گروه شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده باید مخارج کرایه را تا مقصد پرداخت نماید، ولی خطر فقدان یا خسارت و هزینه‌های اضافی بر عهده خریدار است. در این روش نوعی تقسیم مسئولیت بین خریدار و فروشنده اعمال شده‌است.
CFR : مخفف اصطلاح Cost and Freight
طبق قوانین اینکوترمز 2020 CFR به معنای هزینه و کرایه حمل تا مقصد است. C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی . کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند ( بارگیری می‌شود ) مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه بیمه با خریدار است. هزینه حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه با خریدار است. و عقد قرارداد حمل با فروشنده.
ریسک و مسئولیت ها
فروشنده کالاها را در مقصد تعیین شده بر روی عرشه کشتی تحویل می دهد و هزینه حمل بار را به بندر مقصد بر عهده دارد. خریدار کلیه خطرات مربوط به کالا را از زمان تحویل کالا روی کشتی در بندر تعیین شده بر عهده می گیرد.
شیوه حمل و نقل
این قاعده تنها برای حمل کالا به صورت دریایی و در آبراه های داخلی کاربرد دارد.
محل تحویل
کالا توسط فروشنده در عرشه کشتی بندر توافق شده به خریدار تحویل داده می شود. باید توجه داشته باشید که در CRF دو بندر به عنوان مقصد شناخته می شود، اولی بندری است که در آن کالا تحویل خریدار داده می شود به این ترتیب مسئولیت به خریدار منتقل می شود. در ادامه فروشنده کالا را به بندر دوم تحویل می دهد که به عنوان مقصد اصلی شناخته می شود. اما فروشنده باید در قرارداد طی کند که نقطه تحویل ریسک بندر اول می باشد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
فروشنده مطابق قاعده CRF باید مراحل صادرات کالا و ترانزیت را بر عهده بگیرد با این حال مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد.
CIF : مخفف اصطلاح Cost , Insurance and Freight
طبق قوانین اینکوترمز 2020 CIF به معنای هزینه ، بیمه و کرایه حمل تا مقصد است. مخصوص حمل دریایی میباشد. کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می‌شود مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه حمل و بیمه با فروشنده‌است. عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده‌است.
ریسک و مسئولیت ها
فروشنده کالاها در عرشه کشتی بندر تعیین شده تحویل می دهد. فروشنده هزینه حمل و بیمه را به بندر مقصد را بر عهده دارد. اما ریسک کالا تنها تا زمانی که فروشنده محموله را در عرشه کشتی تحویل خریدار می دهد، بر عهده فروشنده است. فروشنده ملزم به خرید حداقل سطح بیمه است.
خریدار مسئولیت کلیه هزینه های مرتبط با بارگیری کالا در بندر مقصد و ترخیص کالاها برای واردات را بر عهده دارد.
شیوه حمل و نقل
این قاعده تنها برای حمل دریایی و آبراه های داخلی کاربرد دارد.
محل تحویل
در قاعده CIF نیز دو بندر اهمیت دارند، در بندر اول که محموله روی کشتی تحویل داده می شود ریسک کالا به خریدار منتقل می شود و اما هزینه های انتقال کالا در بندر دوم توسط فروشنده خاتمه می یابد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق این قاعده فروشنده مسئولیت ترخیص به جهت صادرات کالا را نیز بر عهده دارد اما در قبال انجام مراحل واردات کالا در کشور مقصد مسئولیتی ندارد.
CPT : مخفف اصطلاح Carriage Paid To
طبق قوانین اینکوترمز 2020 CPT به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد است. حمل مرکب ولی بیشتر برای طرق زمینی یا هوایی استفاده می‌شود. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل‌کننده میدهد خاتمه میابد. هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین طبق قرارداد. هزینه بیمه به عهده خریدار است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.
ریسک و مسئولیت ها
مطابق این قاعده زمانی که فروشنده کالا را به اولین حمل کننده و در محل تعیین شده تحویل می دهد، به ریسک خود خاتمه می دهد. اما همچنان مسئولیت انتقال کالا تا مقصد نهایی اعم از هزینه کرایه را بر عهده دارد. مطابق این قاعده فروشنده مسئولیتی در قبال تهیه بیمه ندارد.
شیوه حمل و نقل
قاعده CPT برای هر نوع شیوه ی حمل و همچنین در مواقعی که از چند شیوه برای حمل کالا استفاده می شود، کاربرد دارد.
محل تحویل
مطابق این قاعده دو محل تحویل وجود دارد که اولین محل تحویل منجر به خاتمه ریسک فروشنده می شود و دومین محل تحویل به عنوان مقصد نهایی و خاتمه دهنده مسئولیت فروشنده محسوب می شود.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق این قاعده فروشنده باید مراحل ترخیص برای صادرات کالا را انجام دهد اما مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مبدا ندارد.
CIP : مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to
طبق قوانین اینکوترمز 2020 CIP به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد است. روش حمل مرکب میباشد. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده می‌رساند خاتمه میابد. هزینه بیمه و حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.
ریسک و مسئولیت ها
فروشنده کالاها را به فرد حامل یا شخص دیگری که توسط خریدار تعیین شده در محل تعیین شده تحویل می دهد، و در این مرحله خطر به خریدار منتقل می شود. فروشنده مسئولیت هزینه های حمل و نقل مرتبط با تحویل کالا و تهیه پوشش بیمه به محل تعیین شده مقصد را بر عهده دارد.
در قوانین اینکوترمز 2020 مطابق قاعده CIP، فروشنده اکنون مسئولیت خرید سطح بالاتری از پوشش بیمه را بر عهده دارد.
شیوه حمل و‌نقل
این قاعده برای انواع شیوه های حمل و نقل و همچنین در مواقعی که بیش از یک شیوه حمل به کار می رود، کاربرد دارد.
محل تحویل
مطابق قاعده CIP دو مقصد اهمیت دارند، در مقصد اول با تحویل کالا به خریدار و یا فرد حامل ریسک به خریدار منتقل می شود، ولی فروشنده همچنان مسئولیت تحویل کالا تا مقصد دوم که مقصد نهایی محسوب می شود را بر عهده دارد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
بر اساس این قاعده، فروشنده تنها مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد و در زمینه واردات کالا در کشور مقصد مسئولیتی بر عهده ندارد.
گروه D – تحویل کالا در مقصد:
شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده مسئول رساندن کالا به نقطه یا محل مورد توافق شده در مقصد است و فروشنده کلیه خطرات و هزینه‌ها را بر عهده می‌گیرد.
DAP : ( تحویل در محل معین ) Delivered at Place
ریسک و مسئولیت ها
فروشنده کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با ارسال کالا به محل تعیین شده به عنوان مقصد را بر عهده دارد. DAP بدان معنی است که خریدار مسئولیت کلیه هزینه ها و خطرات مرتبط با بارگیری کالا و ترخیص گمرک برای واردات کالا به کشور مقصد مشخص شده را بر عهده دارد.
این اصطلاح حاکی از آن است که فروشنده وظیفه بارگیری کالا را نیز بر عهده دارد. فروشنده کالا های صادراتی را ترخیص می کند و کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با تحویل کالا و بارگیری آنها را در ترمینال در بندر یا محل مقصد بر عهده دارد. خریدار مسئولیت کلیه هزینه ها و خطرات موجود از نقطه تحویل به بعد از جمله ترخیص کالاها برای واردات در کشور مقصد را بر عهده می گیرد.
شیوه حمل و نقل
این قاعده برای انواع شیوه های حمل و نقل و همچنین در جایی که انواعی از آن به صورت همزمان به کار برده می شوند، استفاده می شود.
محل تحویل
این مورد باید به صورت دقیق توسط طرفین معامله تعیین شود، چرا که مسئولیت و ریسک کالا تا لحظه تحویل بر عهده فروشنده و از آن به بعد بر عهده خریدار است و در صورتی که این محل به درستی تعیین نشود فروشنده نمی تواند مراحل حمل و انتقال را به درستی انجام دهد و ممکن است دو طرف متحمل ضرر شوند.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق این قاعده فروشنده مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد، اما هیچ گونه مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد و این وظایف بر عهده خریدار است. در صورتی که خریدار موفق به انجام مراحل واردات کالا نشود کالا در انبار می ماند و مطابق قرارداد پرداخت ضرر و زیان متحمله بر عهده خریدار می باشد.
DPU ( تحویل در محل تخلیه شده ) Delivered at Place Unloaded
این قاعده. قبلا به عنوان. اصطلاح تحویل. در ترمینال (DAT) شناخته. شده است، اما در اینکوترمز. 2020 به نام (DPU) تغییر. نام یافته است. زیرا خریدار و فروشنده ممکن است. بخواهند كه تحویل كالاها در جایی غیر از ترمینال اتفاق بیفتد.
ریسک و مسئولیت ها
فروشنده کلیه خطرات. و هزینه های مرتبط. با تحویل کالا و تخلیه. کالا در محل مقصد را. بر عهده دارد. مسئولیت کلیه. هزینه ها و خطرات موجود. از لحظه تخلیه بار در. محل مقصد تعیین شده .نهایی به بعد از جمله. ترخیص کالا ها برای .واردات در کشور مقصد. بر عهده خریدار. خواهد بود.
شیوه حمل و نقل
این قاعده برای انواع حمل و نقل و در جایی که از چند روش حمل و نقل استفاده می شود، کاربرد دارد.
محل تحویل
محل تحویل کالا و مقصد نهایی باید به دقت توسط طرفین معامله تعیین شود، چرا که مسئولیت و ریسک کالا تا پایان تخلیه آن در مقصد نهایی بر عهده فروشنده است و این مورد باید به طور واضح مشخص شود.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق قاعده DPU ترخیص برای صادرات کالا بر عهده فروشنده می باشد و اما هیچ مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد.
DDP ( تحویل کالا در مقصد با پرداخت عوارض گمرکی واردات ) Delivered Duty Paid
طبق قوانین اینکوترمز 2020 قاعده DDP به این معنی است که فروشنده کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با ارسال کالا به محل مقصد تعیین شده را برای بارگیری و ترخیص برای واردات بر عهده دارد.
ریسک و مسئولیت ها
مطابق این قاعده تمامی مسئولیت ها و ریسک ارسال کالا در محل مقصد تعیین شده توسط دو طرف بر عهده فروشنده است و از آن به بعد ریسک و مسئولیت ها به خریدار منتقل می شود.
شیوه حمل و نقل
این قاعده برای هر نوع شیوه حملی کاربرد دارد و همچنین برای مواردی که به شیوه های مختلف کالا را منتقل می کنند نیز کاربرد دارد.
محل تحویل
این مورد نیز باید به دقت توسط طرفین معامله تعیین شود. با توجه به این نکته که تا زمان ترخیص کالا برای واردات تمامی هزینه ها و مسئولیت ها بر عهده فروشنده است، تعیین دقیق این مورد می تواند از بروز اختلاف و زیان جلوگیری کند.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
در این قاعده علاوه بر اینکه فروشنده مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد، همچنین مسئولیت پرداخت هزینه گمرکی ترخیص کالا برای واردات در کشور مقصد و ترخیص آن را نیز بر عهده دارد. بنابراین مطابق این قاعده فروشند بیشترین مسئولیت را بر عهده می گیرد.
نحوه اجرای اینکوترمز ۲۰۲۰ در قراردادهای فروش
Incoterms 2020 در تاریخ اول ژانویه 2020 به اجرا گذاشته شده است. این در واقع چه معنایی برای کسب و کار شما دارد؟ شرکای تجاری در صورت تمایل همچنان می‌توانند از Incoterms 2010 استفاده کنند. این موضوع ممکن است زمانی رخ دهد که از آن برای تأیید قراردادهای تجاری پیچیده استفاده شود. همه طرفین باید در قراردادها مشخص کنند که به کدام نسخه اینکوترمز اشاره شده است تا از هرگونه سوءتفاهم جلوگیری شود. شرکای تجاری مختلف اینکوترمز را در زمان‌های مختلف در قراردادها وارد می‌کنند.
